maandag 8 juli 2013

Waar blijven onze ambities?

Vanmorgen las ik op Linkedin in de groep "Leren met ICT" een discussie, aangezwengeld door Ad van Beek:Is de ICT-coördinator ook een (hulp)systeembeheerder?

Ik vond het een mooie gelegenheid om er eens iets uitgebreider op in te gaan. Hieronder mijn reactie:

Als we even teruggaan in de geschiedenis: vanaf begin jaren '90 (Comenius) is steeds aangegeven dat de -toen nog- activiteitencoördinator er niet is voor de techniek, maar voor de inzet van ict in het onderwijs: beleidsmatig nadenken over die inzet en collega's ondersteunen in dat proces. Toen was het ook nog niet zo'n probleem: de school beschikte over een beperkt aantal pc's (ongeveer 1 per 30 leerlingen), een printer en soms een internetverbinding.
Netwerken waren nog niet in beeld. Dat begon eind jaren '90 met de voorhoedescholen en steeg explosief in het begin van het nieuwe millennium, toen alle scholen voldoende budget krijgen om een netwerk aan te (laten) leggen. De voorhoedescholen werden achterhoedescholen. De aanleg en het onderhoud werd in veel gevallen uitbesteed aan professionele netwerkbeheerders.
Veel schoolbesturen zagen het belang van inhoudelijke ondersteuning van het ict-beleid in en maakten formatie vrij om dat beleid te coördineren. Deze taak hield ook in dat klein onderhoud en contact met de helpdesk van de netwerkbeheerder uitgevoerd moest worden. "Mijn bord doet het niet", "we hebben geen internet", "de computer wil niet opstarten", "de beamer loopt vast", "wil je ook even kijken naar de printer/het koffiezetapparaat/de karaoke (als er maar een stekker aan zit)" al deze vragen moeten door de ict-er worden beantwoord.
Opvallend vond ik de reactie van Rob Bosch, toen ik zijn profiel zag: een Belg. Daar wordt het heel anders geregeld en is de ict-er vooral de technische man/vrouw.
En wat zien we de laatste jaren gebeuren: schoolbesturen komen in financieel zwaar weer, faciliteiten van ict-coördinatoren/i-coaches worden verminderd of helemaal wegbezuinigd, maar de taken blijven, en veel scholen zijn nog niet voldoende gevorderd in het proces van integratie van ict, dat ze het beleidsmatige aspect neer kunnen leggen.

Deze ontwikkeling vormt een serieuze bedreiging voor het proces van integratie van ict in het onderwijs. De scholen beschikken over het algemeen over een prima functionerend computernetwerk, maar er is te weinig aandacht voor de inhoudelijke kant van de zaak. Op bovenschools is er veel aandacht voor technische ontwikkelingen ("alles in de cloud") terwijl op de werkvloer nog veel geworsteld wordt met de inzet van ict in de praktijk van het onderwijs, het doelbewust en doelgericht inzetten van ict op een betekenisvolle manier, die aansluit bij de onderwijsbehoeften van de leerlingen.
Ik denk dat dát de eerste zorg van de besturen zou moeten zijn. We zijn al 25 jaar serieus bezig met integratie van ict!
Eén voorbeeld ter illustratie: de laatste jaren zijn voor miljoenen euro's digiborden en touchscreens de scholen ingereden. Maar ondersteuning van de leerkrachten schiet op veel plaatsen nog tekort. Daar wordt het bord nog steeds gebruikt als krijtbord zonder stof en als televisietoestel. En dan hoor ik dat er geen budget is om prachtige, laagdrempelige software aan te schaffen, want dat kost per bord een paar tientjes per jaar.

Ik schets een ongenuanceerd beeld, want op veel scholen is het prima geregeld, maar ik signaleer een duidelijk waarneembare tendens.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten